เมื่อหมดบุญ แม้อยากทำบุญ ก็ยังทำได้ยาก

เมื่อหมดบุญ แม้อยากทำบุญ ก็ยังทำได้ยาก

จากคอลัมน์ท้ายเล่มวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๐

 

     คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน บางคนรวย บางคนจน บางคนมีทุกอย่าง บางคนแม้แต่หนึ่งอย่างยังยากที่จะมี บางคนเหนื่อยเกือบตาย ถึงจะได้ทรัพย์ บางคนไม่ต้องทำอะไรเลยก็มีทรัพย์มารอท่า
 
     สิ่งนี้..ล้วนแต่ถูกกำหนดโดยบุญกรรมในตัวเอง

     ดังนั้น ขอให้เห็นคุณค่าของการหมั่นทำบุญในขณะที่เราพอจะมีเรี่ยวแรง และพอจะมีทรัพย์อยู่ เพราะถ้ามัวเพลินใช้บุญไปเรื่อยๆ หรือประมาทรอจนบุญหมด แม้คิดอยากจะทำบุญในตอนนั้น ก็ยังทำได้ยากเลย เพราะเมื่อบุญหมด ทรัพย์เราก็หมดไปด้วย หรือไม่ก็ป่วยจนจะประกอบการบุญได้ยาก

     เวลาคนหมดบุญ ก็มักจะมีแต่เรื่องไม่สบายใจ มีเหตุให้เสียทรัพย์  มีภาระจนไม่มีเวลา หรืออาจป่วยจนจะลุกไปทำบุญไม่ไหว ซึ่งหากเรารอจนเป็นอย่างนี้  แม้จะเห็นคุณค่าของบุญขึ้นมาตอนนั้น ก็ไปทำบุญได้ยากแล้ว

     ฉะนั้น เราควรหมั่นสั่งสมบุญขณะที่ยังมีแรง มีเวลา และไม่ป่วยเถิด เพราะหากรอจนไม่เหลืออะไร เวลานั้นมันก็สายไปแล้ว